Nung Friday, nilagay ko sa box yung mga damit ko for 3 days na papasok ako sa office. Isinama ko na rin yung pantulog ko na isusuot pag-uwi ko sa bahay. I just want these 3 days to get over with.

Yung automatic wristwatch na regalo sakin ng mama ko years ago, masikip na. Sinubukan ko iiextend yung bracelet, ayun, nasira. I'm pretty sure the shop can easily fix this. This has a lifetime warranty. Problema lang, wala akong maisusuot tomorrow. Yung iba kong relo, wala ng battery.

Keriboom boom.

Nakakatamad. For the nth time, tinanong ko kung anong floor nga ang workstation namin. Sana pwede mag sakit sakitan at mag stay nalang sa bahay.

Reresbak kami sa Thursday sa mall na hindi kami pinayagang mag dine-in dahil hindi pa kompleto ang bakuna namin. Now that we're fully vaccinated, siguro naman pwede na.

Miss ko na mag buffet and smoke-less grill. I've been browsing posts from the same resto para may idea ako kung anong kakainin ko. Nag research din ako kung pano makarami ng kain sa buffet. Sobrang bilis ko kasing mabusog. Isa sa mga tips dun e mag exercise daw. Kaya araw araw araw akong nag eexercise para marami akong makakain sa buffet. Lol.

3 days. Sana maging okay lahat. 

-‐-----

There are just the 3 of us—Mom, Dad, and I—dito sa bahay. My brother and his family are in Cavite. They'll be spending Christmas there, so sa pasko, tatlo lang rin kami. 

I plan to buy cakes tas big scoop na ice cream, kung meron sa mall malapit dito. Kung wala, I'll buy an ice cream from avocadoria. I've long been wanting to taste that. Gusto rin namin mag grill. Maybe the traditional way, or kung makakahanap kami ng electric grill na pang samgyeup, siguro yun na.

May pasok ako ng 25th, pero keri naman siguro magpuyat. Sana maging masaya.

Been checking this year's photos from my phone. A really good way to check the activities I had this year.

Walang remarkable. Walang kagila gilalas na bagay akong na achieve. 

Alam ko, being alive at this point, and still having a complete family with all of us alive and healthy, e malaking blessings na. Pero kahit ganun, I still feel... disappointed ba? Sad? Discontent?

Siguro all of the above.

I haven't met my friends even once this year. Tamad na tamad rin kasi akong bumyahe. Feeling ko, buong taon ko, umikot sa pag-aalaga ng pusa.

I really love my cats though.

Still, siguro kung may feeling of dissatisfaction ka about your life, e dapat gumawa ka ng paraan to make some changes. 

Hindi ko alam kung anong changes ba ang gusto ko. Sa bawat change kasi, laging meron kang comfort na kailangang i-sacrifice. And boy, this girl loves comfort.

Feeling ko, ang isa sa mga taon na pinakamaswerte ako e 2019. Ang daming naging blessings ko that year at andami ring memories na nacreate.

Kung tutuusin, I've never been less blessed in the years that follow. Siguro sadyang nakalimutan ko lang kung panong maging grateful kaya hindi na ganun ka blessed ang feeling.

On 2022, gusto kong maging mas masaya. And as a side effect, gusto ko maging mas mayaman pa.

04:09 PMにcinderellaareus によって書かれました。

コメントを書く