college ako ng ngstart ako sa tabulas.

3 years na ko sa company..

yung ibang blogger na nandito dati hindi ko na makita...

yung mga dating college dito noon, ngaun mga naghahanap narin ng trabaho..parang ako nuon...

ang hirap humanap ng trabaho.

ang hirap umalis.

ang hirap harapin ang malawak na mundong walang kasiguraduhan.

pero ang hirap din ipagsiksikan ang sarili mo sa masikip na mundong ubod ng boring.ewan.

nalulungkot ako...san ko ba hahanapin si bob ong...

hindi ko naman talaga sya hinahanap...siguro naniniwala ako na pede akong matisod isang araw at nasa harap ko na si bob ong..

gusto ko bang maging writer??hindi ko rin alam? super model? aritista?asa ka pa..

ewan ko kung gusto ko ba talagang  maging engineer...or kung gusto ko pa bang maging engineer...

naisip ko yung pangarap kong makita ang mundo..

pero kung makita ko man ang mundo pero nagiisa lang ako magigigng masaya kaya ko..

dun sa kapitan sino, nakulong sila bok-bok at rogelio pero parang masaya parin sila...tingin ko kasi talag hindi yun sa kung nasan ka kundi sa kung sino ang kasama mo..

i miss my friends...i miss the things i do when i was with them..i miss my carefree days...

siguro gusto ko lang maging bum.batugs talaga..kung kelan kaylangan kong magkayod dinasour dahil nagpapagawa kami ng bahay...

nakakatamad...ayoko ng buhay na walang passion......ayoko neto.....

03:27 PMにcinderellaareus によって書かれました。

5 コメント