funny how my mood fluctuates from giddily happy to depressingly sad, nearly suicidal state. tae.

nakakatamad.

i spent the last 4 hours answering this 1 email I have na takte, ang hirap sagutin, mega nosebleed man. promise, kanina ko pa gustong umuwi. huhu.

and then i have a lot of other things im so concerned about. topping my list is , well, money. sheesh.

sabi nga sa nabasa ko, there is no such reality as "something for nothing". Para matupad ko pala ang mga pangarap ko, kailangan ko nang pera.. oh Gawd.. penging pera.. huhu..

marami pang ibang bagay na nakakapagpalungkot saken lately... yuri's death.. fr. M leaving for another country...ano pa ba? sabi nga, "seek and you shall find." kung hinahanap mo kung anong nakakapagpalungkot sayo, e malamang yun yung makikita mo. siguro pagod lang ako.

tinatamad din akong umattend ng meeting bukas. i might be having 2 roles for tomorrow's meeting. originally, topicsmaster ang role ko. but g asked if i can be a backup speaker just in case another one of the speakers fail to show up(because one already said he's not coming). ok lang naman. i was about to say no because i was thinking of writing another speech pero kasi ang tagal nang paurong urong ang schedule ng bsp3 ko. i just want to have it over with. ganun.. para move on na. para bsp 4 na. bahala na kahit hindi ko pa type yung speech ko.. isa pa tinatamad na rin akong magsulat. tsaka hindi naman mortal sin ang mag deliver ng panget na speech di ba? sheesh.. feeling ko lumalabas na naman yung pagka little miss perfectionist ko.

time ba kailangan ko? motivation? tulog? hindi ko alam. hindi ko alam kung anong puno't dulo ng lungkot na ito. baka pms. ewan. siguro may mga ganitong moments lang talaga sa buhay. ang trick lang e yung patuloy mo paring gawin yung mga dapat mong gawin kahit tinatamad ka, nalulungkot at wala kang kagana gana sa buhay.

...

or whatever.

01:49 PMにcinderellaareus によって書かれました。

コメントを書く