Been feeling low since this morning. For one, i have terrible colds and runny nose and my head's aching a bit. Hassle mag sick leave sa cage so id rather crawl and die there.
Not in my best mood too. Bad trip kasi ung ang sakit ng ulo mo tas ang ingay ng cellphone mo. Weeks, pare, weeks. At kahit once hindi ko sinagot tawag mo, text mo at pm mo... Hindi parin ba clear?
Dad warned me of this boy. Dad rarely do that, so i know i have to listen. If only it won't be so much of a hassle to change number...
Yung gusto ka, hindi mo gusto. Yung gusto mo, hindi ka gusto. Quits lang naman. At least, mabait saken yung gusto ko.... Ay wait, minsan lang pala. Haha! But really, pramis, eto na yung pinakamabait na way na alam ko.
---------
A lot of things scare and confuse me so much lately so i went to the chap para maka heart to heart talk ang Langit. Nakakahiya na naaalala ko lang Siya at humahaba lang ang mga dasal ko pag may kailangan ako.
Minsan ang sarap yugyugin ang Langit at kulitin Sya na ibigay sayo ang gusto mo. Agad agad. Now na. Pero nalaman ko na ang peace pala matatagpuan lang pag natutunan mo nang mag let go.
Gagawin ko po ang lahat ng kaya ko in my power. As for the rest, Heavens, bahala Ka na...
"i didn't give you fear." This was what i heard inside my head as i was leaving the chap. Nakikipag usap din pala ang Langit or guniguni ko lang ba? It doesn't matter.
Hindi ko alam kung ibibigay ng Langit yung hinihingi ko, pero yung peace na binigay Nya sakin today, sapat na. Sobra sobra pa.
09:43 PMにcinderellaareus によって書かれました。
2 コメント