September 10 today. In 2 days, 2 months na ko sa company na to. Sabi sa nabasa ko, pag inabot daw ng 6 months at hindi kayo naging friends ng bago mong kakilala, hindi na kayo magiging friends ever. Parang totoo. Sa totoo lang, hindi ako friendly. Hindi ko rin alam kung anong nangyari.

He was introduced to me as "Paul". Pero ang tawag sa kanya ng mga tao ay "PK". He was very friendly, malakas mang asar at umiingay ang office twing dumadating sya.

I was having my training right next to his seat. Pero madalas wala sya dun. Para kasi syang supervisor. Palakad lakad lagi. Madalas mo sya makikita sa kumpol ng mga tao at nakikipagkwentuhan. 

It changed one day though. Nag iistay na sya sa seat nya. He would sometimes help my trainor in training me. Magaling sya magturo. Seryoso sya pag nagtuturo sya. At nagagawa nyang magmukhang simple ang mga bagay na komplikado. Naniniwala ako na ganun ang tunay na genius... those who can simplify things that are otherwise complicated.

Then time went by. Yung training, nasisingitan na ng kwentuhan. Hanggang sa hindi ko na alam kung yung kwentuhan ba ang sagabal sa training or yung training ba ang sagabal sa kwentuhan. Lol.

He often walks around the office para mang asar. Madalas dala yung yung stuffed pillow na lamb ata yun. Ang cute cute nya para syang puppy. Madalas syang tumambay near my seat para mag kwento. Naaliw ako sa mga kwento nya. Ang dami nya kasing sob stories. Para syang wounded puppy. We all love wounded puppy, don't we?

--------

Ok, wait. Tbc. Dumating na yung ka meet ko. Lol.

10:04 AMにcinderellaareus によって書かれました。

コメントを書く